«Οι άνθρωποι δεν σταματούν να παίζουν, επειδή γερνάνε. Γερνάνε, επειδή σταματούν να παίζουν».
Τα λόγια αυτά ανήκουν σε έναν, στον Αμερικανό συγγραφέα Oliver W. Holmes. Ως πρακτική όμως υιοθετούνται κυρίως ασυνείδητα από πολλούς μέσα στους γρήγορους ρυθμούς της καθημερινότητας.
Συχνά ζητώ από ενήλικες στο πλαίσιο του executive coaching να σκεφτούν τι ποσοστό αφιερώνουν στις εξής τρεις παραμέτρους: performing, learning, playing. Ενδιαφέρον το πώς ορίζει ο καθένας μας καθεμία έννοια. Ενδιαφέρον και το ότι – οποία έκπληξις!- η έμφαση στην απόδοση έχει ισοπεδώσει τα άλλα δύο. Όμως και το παιχνίδι και η μάθηση αποτελούν εξίσου σημαντικές ανάγκες που φέρνουν την ισορροπία και μέσα μας και έξω από εμάς. Όλοι έχουμε βιώσει στιγμές που νιώθουμε τόσο ευθυγραμμισμένοι με τα θέλω και τις αξίες μας που η εσωτερική μας δύναμη μένει ανεπηρέαστη από τις εξωτερικές προκλήσεις.
Προτείνοντας λοιπόν μια πιο νεανική ματιά και στάση ζωής με αφορμή τη νέα χρονιά, παραθέτω ατάκες μαθητών 3ης Γυμνασίου και 1ης Λυκείου της Γερμανικής Σχολής Αθηνών, του παλιού σχολείου μου, όπου πρόσφατα είχα τη χαρά να κάνω workshop επαγγελματικού προσανατολισμού.
«Οι άνθρωποι δεν σταματούν να παίζουν, επειδή γερνάνε. Γερνάνε, επειδή σταματούν να παίζουν».
“Αν το αφεντικό είναι καλό και δεν κάνει βλακείες στην ομάδα του, τι τον θέλει τον εργασιακό ψυχολόγο;” (…επιστημονικός και to the point o μικρός)
“Επιτυχία για μένα είναι να κάνω τον κόσμο καλύτερο!” (ο ιδεαλιστής, το έλεγε και έλαμπε)
“Μάνατζερ είναι αυτός που σου λέει τι να κάνεις και μπορεί και να σε απολύσει”. (αυτός θα διοικήσει, μετά βεβαιότητος!)
«Αν κάνω το χόμπι μου επάγγελμα, θα μπορώ να βγάζω λεφτά;” (πάμε δια της εις άτοπον απαγωγής: αντέχεις να κάνεις για μια ζωή κάτι που δεν αγαπάς με μοναδικό κίνητρο τα χρήματα;)
Last but not least…
“Είπατε, κυρία, ότι όσο μεγαλώνουμε γνωρίζουμε τον εαυτό μας καλύτερα. Αν όμως τον χάσουμε στην πορεία;” (την πρόωρα φιλοσοφημένη μικρή την έλεγαν Ζωή…)
Πάντα – ας θυμόμαστε όλοι μας- μπορούμε να ξαναβρούμε τον εαυτό μας. Όσο κι αν τον έχουμε παραμελήσει και ταλαιπωρήσει, είναι εκεί και αναμένει να επιστρέψουμε…
